zasadami podatkowymi
Encyklopedia PWN
ekon. rodzaj ewidencji stosowanej przez jednostki gospodarcze, mającej na celu liczbowe ujęcie w księgach rachunkowych stanów składników majątkowych (aktywa) i źródeł ich pochodzenia (pasywa) oraz zmian w tych stanach, wynikających z prowadzenia działalności i realizowania operacji gospodarczych, wyrażonych w miernikach naturalnych i pieniężnych.
Ricardo
angielski ekonomista, makler giełdowy, jeden z głównych teoretyków klasycznej szkoły w ekonomii.
[rıkạ:rdəu]
David , ur. 18 IV 1772, Londyn, zm. 11 IX 1823, Gatcomb Park (hrab. Gloucester),
ekon. termin oznaczający finanse publiczne, a ściślej ich część określaną jako budżet państwa.
ekonomista i polityk; twórca programu zmiany systemowej polskiej gospodarki.
Colbert
francuski mąż stanu, polityk gospodarczy, generalny kontroler finansów i doradca Ludwika XIV.
[kolbẹ:r]
Jean-Baptiste , baron de Seignelay, ur. 29 VIII 1619, Reims, zm. 6 IX 1683, Paryż,
fundacje
instytucje mające osobowość prawną, których działalność jest oparta na majątku przekazanym przez założycieli-fundatorów i bieżących wpływach (dotacje), realizujące określone przez nich cele: filantropijne, kulturalne, naukowe, religijne lub społeczne, niemające charakteru działalności gospodarczej.
[łac. fundatio ‘zakładanie’],